Van alles wat.
Door: Anneke Siepelinga
Blijf op de hoogte en volg Anneke
20 Juni 2014 | Oeganda, Kampala
De weken vliegen! Hier in Nafasi is iedereen gezond en ik ben lekker bezig. Ik zit alleen een beetje vreemd in elkaar, nou ja ik niet lichamelijk, maar ik denk te veel. Heb veel ideeën, maar moet steeds bedenken dat niet alles haalbaar of nodig is. Maar dat is nog best moeilijk, meestal als ik een idee heb moet het ook uitgevoerd worden. Maar ik leer! Alles gaat hier wat langzaam en men leeft echt van dag tot dag. Als ik vandaag eten heb en een plaats om te slapen dan is het vandaag een goede dag.
Het WK volg ik hier in Nederlandse bars met allemaal Nederlanders, erg gezellig met poffertjes en bitterballen. Van de week liep ik in een supermarkt en een man vroeg waar ik vandaan kwam, ik zei uit Nederland: goede voetballers! En dit gebeurd regelmatig.
Gisteren heeft de buurman van Nafasi bedacht een boom om te laten zagen in zijn tuin. Ze begonnen keurig met de top van de boom, maar de boom was denk ik zo'n 10 mrt hoog, en na de top begonnen zij aan de onderkant van de boom. Dat ging niet goed! met donderend geraas viel de boom de verkeerde kant op op de muur rond het huis en ook onze muur werd geraakt. Het is gelukkig alleen bij schade gebleven! Maar we waren wel erg geschrokken.
Ik heb ook nog heel goed nieuws over ons gehandicapte meisje. We hebben een plaats voor haar gevonden in Jinja! Ik ben zo blij! Nu kan zij naar een plaats waar zij de aandacht krijgt die zij nodig heeft. Dit huis is gespecialiseerd in het opvangen van gehandicapte kinderen. Ik zie dit als een wonder van God want de meeste huizen voor gehandicapte kinderen in Uganda zitten vol. Er is ook weinig verloop in deze huizen omdat pleegzorg voor deze speciale kinderen weinig voor komt. Ik had om haar daar geplaatst te krijgen een sponsor nodig, de kosten zijn 100 euro per mnd. maar een Belgisch adoptie bureau heeft een oproep voor haar gedaan en binnen twee dagen zijn de financiën nu geregeld. Fantastisch!
Gisteren werd Isaac, het zoontje van Jennifer, één jaar. Jennifer is een medewerker van Nafasi en met haar en haar gezin heb ik een speciale band. Zijn echt vrienden geworden. 's Middags ben ik samen met Jennifer naar haar huis gegaan, onderweg frisdrank gekocht en cake een cadeautje voor Isaac had ik al. We hebben met elkaar Isaac zijn verjaardag gevierd. Was heel gezellig. Jennifer heeft nog twee zoons en een dochter. Voor de twee jongetjes had ik een voetbal mee gebracht, nou dat was feest!
Het einde van mijn verblijf hier komt in zicht, nog een week of drie, en het is goed. En nee, er is nog niet bereikt wat ik zo graag wilde. De tweeling is nog op Nafasi, en ja dat vind ik moeilijk! Maar ik weet dat God een plan voor deze meisjes heeft. En ook zonder mij kan Hij dit plan uitvoeren. En wat ik de meiden dit afgelopen jaar heb kunnen geven neemt niemand ze meer af! Want het gaat heel goed met hen, en daar ben ik zo blij mee.
Ik verlang ook wel weer naar huis, weer bij Marko en de kinderen en Sara, mijn werk n de kerk weer oppakken, weer groepsleider worden bij Koinonia, en als ik dan nog tijd heb een baan zoeken. Maar als ik thuis kom gaan Marko en ik eerst even lekker een paar weken op vakantie! Ik kijk er naar uit.
Liefs, Anneke
Het WK volg ik hier in Nederlandse bars met allemaal Nederlanders, erg gezellig met poffertjes en bitterballen. Van de week liep ik in een supermarkt en een man vroeg waar ik vandaan kwam, ik zei uit Nederland: goede voetballers! En dit gebeurd regelmatig.
Gisteren heeft de buurman van Nafasi bedacht een boom om te laten zagen in zijn tuin. Ze begonnen keurig met de top van de boom, maar de boom was denk ik zo'n 10 mrt hoog, en na de top begonnen zij aan de onderkant van de boom. Dat ging niet goed! met donderend geraas viel de boom de verkeerde kant op op de muur rond het huis en ook onze muur werd geraakt. Het is gelukkig alleen bij schade gebleven! Maar we waren wel erg geschrokken.
Ik heb ook nog heel goed nieuws over ons gehandicapte meisje. We hebben een plaats voor haar gevonden in Jinja! Ik ben zo blij! Nu kan zij naar een plaats waar zij de aandacht krijgt die zij nodig heeft. Dit huis is gespecialiseerd in het opvangen van gehandicapte kinderen. Ik zie dit als een wonder van God want de meeste huizen voor gehandicapte kinderen in Uganda zitten vol. Er is ook weinig verloop in deze huizen omdat pleegzorg voor deze speciale kinderen weinig voor komt. Ik had om haar daar geplaatst te krijgen een sponsor nodig, de kosten zijn 100 euro per mnd. maar een Belgisch adoptie bureau heeft een oproep voor haar gedaan en binnen twee dagen zijn de financiën nu geregeld. Fantastisch!
Gisteren werd Isaac, het zoontje van Jennifer, één jaar. Jennifer is een medewerker van Nafasi en met haar en haar gezin heb ik een speciale band. Zijn echt vrienden geworden. 's Middags ben ik samen met Jennifer naar haar huis gegaan, onderweg frisdrank gekocht en cake een cadeautje voor Isaac had ik al. We hebben met elkaar Isaac zijn verjaardag gevierd. Was heel gezellig. Jennifer heeft nog twee zoons en een dochter. Voor de twee jongetjes had ik een voetbal mee gebracht, nou dat was feest!
Het einde van mijn verblijf hier komt in zicht, nog een week of drie, en het is goed. En nee, er is nog niet bereikt wat ik zo graag wilde. De tweeling is nog op Nafasi, en ja dat vind ik moeilijk! Maar ik weet dat God een plan voor deze meisjes heeft. En ook zonder mij kan Hij dit plan uitvoeren. En wat ik de meiden dit afgelopen jaar heb kunnen geven neemt niemand ze meer af! Want het gaat heel goed met hen, en daar ben ik zo blij mee.
Ik verlang ook wel weer naar huis, weer bij Marko en de kinderen en Sara, mijn werk n de kerk weer oppakken, weer groepsleider worden bij Koinonia, en als ik dan nog tijd heb een baan zoeken. Maar als ik thuis kom gaan Marko en ik eerst even lekker een paar weken op vakantie! Ik kijk er naar uit.
Liefs, Anneke
-
20 Juni 2014 - 22:22
Annelies E.:
Anneke, wat gaaf om te lezen. We blijven bidden voor de tweeling! Geniet nog even daar. Liefs, Annelies -
20 Juni 2014 - 23:10
Hanneke :
Hi lieverd, weer een fijne update van je. Wat fijn dat je voor dat meiske een goede plek hebt kunnen vinden. Prijs God. Ja voor de tweeling is het wel moeilijk hè. Ja meis blijf maar vertrouwen dat het goed zal komen met hen. Ze hebben het laatste jaar een fijne tijd gehad en veel geleerd van jou denk ik. Ze zullen je missen en jij hen, maar je gaat in de wetenschap dat je alles hebt geprobeerd, jij deed je best en God doet de rest An. Wij zullen ook weer blij zijn als je terug bent want we missen je. Heerlijk dat je er straks weer kunt zijn voor je gezin. Lekker even eruit met Marco, geweldig vooruitzicht toch. Nou Ansie nog veel zegen voor deze laatste dagen en sterkte. Tot snel.
Dikke knuffel van mij x -
20 Juni 2014 - 23:18
San:
Lieve zus ... Fijn en mooi en ontroerend je verslag. Weet denk ik beetje wat je voelt .. Bedoelt ... Maar idd laat het maar los en over aan God ... Hij kan het uiteindelijk het beste regelen ... Liefs en hang in there girl ... See U home.
-
20 Juni 2014 - 23:43
Daphne:
Wauw wat goed ook te lezen dat het beperkte meisje een plekje heeft! Goed gedaan!!
Hopelijk wordt er snel wat gevonden voor de twins. Geef je iedereen een dikke knuffel daar. Geniet van je laatste weken. -
21 Juni 2014 - 15:07
Ineke Landman:
Hoi An,
Een leuk verslag, maandag weer poffertjes en bitterballen.
liefs Ineke
-
21 Juni 2014 - 21:31
Moeder.:
Lieve meid,
Fijn dat je belde.Mooi om je verslag te lezen.We verlangen weer naar je thuis komst.
Ook hier is nog zoveel tedoen.Het zal best wel moeilijk zijn.
Maar ook hier in Gods kracht verder. Liefs pa en ma. -
06 Juli 2014 - 17:38
Juanita En Co:
Lieve Anneke
We zijn altijd blij je te lezen. je doet fantastisch werk daar en we zullen je updates gaan missen. Maar je familie en vrienden thuis moeten je ook enorm missen - en vice versa... Het is super dat het kleintje in Jinja terecht kon en daar fantastisch verder begeleid kan worden! Ik ben ervan overtuigd dat onze tweeling ook goed terecht zal komen - ik blijf ook aan hen denken! Geef je auctie Jennifer een dikke knuffel van José en ook groetjes aan alle anderen die we nog kennen. Liefs voor jou en hopelijk tot schrijfs Juanita, Johan, Alima en José Chameleon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
