Bruiloft en gratis winkelen
Door: Anneke Siepelinga
Blijf op de hoogte en volg Anneke
15 Februari 2014 | Oeganda, Kampala
Lieve allemaal, het gaat prima met mij. Het is hier behoorlijk warm overdag maar 's avonds is het heerlijk, dus slapen is geen probleem. Ik heb ondertussen al weer heel wat meegemaakt. Zo en zo is hier altijd veel te zien als je onderweg bent. Dag en nacht zijn mensen hier bezig, het is altijd druk! Iedereen heeft zijn eigen zaakje om zo wat geld bij elkaar te krijgen. De mensen zitten aan de kant van de weg met groente, fruit, maar ook met kleding. Als je voor het stoplicht moet wachten of in de file staat komen er mensen langs die van alles verkopen, de krant, beltegoed, toiletpapier, speelgoed echt van alles! Ook mensen die gewoon geld willen, jonge meisjes met een baby op hun arm, of kleine kinderen die ook 's avonds laat nog op de straat zijn. Ik vind het altijd heftig om deze jonge moeders en kleine kinderen te zien! Toch is Uganda niet alleen armoede! Maar je moet wel goed kijken om dat ook nog te zien! De wegen hier staan iedere dag vol met auto's, je kan dan ook beter met de boda gaan want je staat lang in de file. Ik vind de boda perfect je crost overal tussendoor. Net als je in Nederland wel eens in de file staat en er dan een motorrijder tussendoor komt en je denkt: he, dat zou ik ook wel willen!
Ik zou jullie nog over de bruiloft vertellen.
Vrijdagmiddag vertrokken in een grote touringbus richting het westen van Uganda. Een rit van 6 uur. Ik was de enige blanke in de hele bus! Na deze busrit moesten we nog met een taxi. Ik was met Bruce, de bruidegom en een vriend van hem. Wij huurden een taxichauffeur in om ons naar de plaats van bestemming te brengen. Maar deze chauffeur dacht: weet je wat, ik ga al toeterend over de weg, misschien kan ik nog meer klanten krijgen. Op een gegeven moment zaten er drie passagiers op de voorstoel en de chauffeur zat zo'n beetje op de schoot van een van de passagiers! Het was echt hillarisch! De nacht in een redelijk hotel doorgebracht en de volgende morgen vertrokken naar de binnenlanden. Het feest was echt in de middle of knowwhere! Dit feest wordt de introductie genoemd, de beide families worden aan elkaar voorgesteld. Heel veel ceremonies en alles in het Luganda dus ik verstond er niets van maar het was leuk om te zien en mee te maken. Weer de enige blanke en eregast! De beste stoel, als eerste eten opscheppen. Van mij hoeft dat allemaal niet maar ik heb het maar laten gebeuren. Natuurlijk moest ik ook een keer naar de wc! Het was al donker en ik moest de bosjes in en boven een gat in de grond ( kon het gat niet zien) mijn behoefte doen! Ook weer meegemaakt. Rond 21 uur was het feest afgelopen en gingen we in een taxi terug naar een hotel. Nou ja hotel! Alles was vies, de wc kon niet op slot, geen licht geen stromend water! Muskietennet met grote gaten! Niet over nadenken, ogen dicht en slapen!
De volgende dag weer terug naar Kampala! Het was een hele belevenis! Had het niet willen missen! Ik had ook zo'n mooie Ugandese jurk aan!
Vorige week kreeg ik een e mail van een vrouw die werkt voor een grote supermarktketen in Kampala. Zij nodigde mij uit om met een boodschappenlijst naar deze supermarkt te komen en de boodschappen te doen. Ik mocht voor heel veel geld gratis shoppen! Ik had Bruce meegenomen om mij te helpen. Wij kwamen daaraan en de vrouw zei: nou zullen we maar beginnen! Ik liep door de winkel met een gevolg van 5 mannen met boodschappenkarretjes. Het was zo leuk om te doen! Koffie, luiers, zeep, waspoeder, afwasmiddel, thee, suiker, wat ik maar wilde kon ik meenemen, en zij brachten het bij Kaja! Toen ik bij Kaja aankwam stonden de mensen die hier werken allemaal te juichen, ze konden niet geloven dat wij dit allemaal hadden gekregen. Vanaf nu mag ik elke maand zo'n lijst inleveren, God is groot, zeiden wij hier met z'n allen! De vrouw vroeg of ik nog meer goede doelen wist, die heb ik aan haar doorgegeven en ze gaan vanaf nu nog een babyhuis steunen en het project waar ons gehandicapte meisje heen gaat voor fysiotherapie! Geweldig!
Als je nu aan mij zou vragen, An wat doe je nu de hele dag? Zou ik geen duidelijk antwoord kunnen geven, feit is dat ik mij nooit verveel en de dagen vliegen! Er is altijd wel wat!
De tweeling is nu naar school en zij vinden het heerlijk! Alleen als zij thuis komen zijn ze op! Ze maken heel lange dagen.
'S morgens rond 8 uur worden zij opgehaald en rond 17.15 komen zij weer terug. Maar elke avond bij het naar bed gaan vragen zij of ze morgen weer gaan en als ik dan ja zeg dan glimmen die oogjes van plezier!
Bedankt voor het lezen en meeleven!
Liefs, Anneke
Ik zou jullie nog over de bruiloft vertellen.
Vrijdagmiddag vertrokken in een grote touringbus richting het westen van Uganda. Een rit van 6 uur. Ik was de enige blanke in de hele bus! Na deze busrit moesten we nog met een taxi. Ik was met Bruce, de bruidegom en een vriend van hem. Wij huurden een taxichauffeur in om ons naar de plaats van bestemming te brengen. Maar deze chauffeur dacht: weet je wat, ik ga al toeterend over de weg, misschien kan ik nog meer klanten krijgen. Op een gegeven moment zaten er drie passagiers op de voorstoel en de chauffeur zat zo'n beetje op de schoot van een van de passagiers! Het was echt hillarisch! De nacht in een redelijk hotel doorgebracht en de volgende morgen vertrokken naar de binnenlanden. Het feest was echt in de middle of knowwhere! Dit feest wordt de introductie genoemd, de beide families worden aan elkaar voorgesteld. Heel veel ceremonies en alles in het Luganda dus ik verstond er niets van maar het was leuk om te zien en mee te maken. Weer de enige blanke en eregast! De beste stoel, als eerste eten opscheppen. Van mij hoeft dat allemaal niet maar ik heb het maar laten gebeuren. Natuurlijk moest ik ook een keer naar de wc! Het was al donker en ik moest de bosjes in en boven een gat in de grond ( kon het gat niet zien) mijn behoefte doen! Ook weer meegemaakt. Rond 21 uur was het feest afgelopen en gingen we in een taxi terug naar een hotel. Nou ja hotel! Alles was vies, de wc kon niet op slot, geen licht geen stromend water! Muskietennet met grote gaten! Niet over nadenken, ogen dicht en slapen!
De volgende dag weer terug naar Kampala! Het was een hele belevenis! Had het niet willen missen! Ik had ook zo'n mooie Ugandese jurk aan!
Vorige week kreeg ik een e mail van een vrouw die werkt voor een grote supermarktketen in Kampala. Zij nodigde mij uit om met een boodschappenlijst naar deze supermarkt te komen en de boodschappen te doen. Ik mocht voor heel veel geld gratis shoppen! Ik had Bruce meegenomen om mij te helpen. Wij kwamen daaraan en de vrouw zei: nou zullen we maar beginnen! Ik liep door de winkel met een gevolg van 5 mannen met boodschappenkarretjes. Het was zo leuk om te doen! Koffie, luiers, zeep, waspoeder, afwasmiddel, thee, suiker, wat ik maar wilde kon ik meenemen, en zij brachten het bij Kaja! Toen ik bij Kaja aankwam stonden de mensen die hier werken allemaal te juichen, ze konden niet geloven dat wij dit allemaal hadden gekregen. Vanaf nu mag ik elke maand zo'n lijst inleveren, God is groot, zeiden wij hier met z'n allen! De vrouw vroeg of ik nog meer goede doelen wist, die heb ik aan haar doorgegeven en ze gaan vanaf nu nog een babyhuis steunen en het project waar ons gehandicapte meisje heen gaat voor fysiotherapie! Geweldig!
Als je nu aan mij zou vragen, An wat doe je nu de hele dag? Zou ik geen duidelijk antwoord kunnen geven, feit is dat ik mij nooit verveel en de dagen vliegen! Er is altijd wel wat!
De tweeling is nu naar school en zij vinden het heerlijk! Alleen als zij thuis komen zijn ze op! Ze maken heel lange dagen.
'S morgens rond 8 uur worden zij opgehaald en rond 17.15 komen zij weer terug. Maar elke avond bij het naar bed gaan vragen zij of ze morgen weer gaan en als ik dan ja zeg dan glimmen die oogjes van plezier!
Bedankt voor het lezen en meeleven!
Liefs, Anneke
-
15 Februari 2014 - 11:19
Annelies:
Wat gaaf om te lezen! Bijzonder wat je meemaakt. Heb je foto's gemaakt? Wil jou wel zien in ugandese jurk :) Liefs van ons -
15 Februari 2014 - 15:08
Alice:
Ha Anneke,
Wat fijn om zo je belevenissen te kunnen volgen. Alle goeds gewenst! Alice -
15 Februari 2014 - 19:25
Hanneke:
Hoi Ansie,
Jongejonge wat maak jij een hoop mee zeg. Heftige dingen maar ook hele leuke dingen. Wat een belevenissen. Zo zie je nog eens wat he. De tweeling gaat je erg aan het hart he An. Ze zien er ook zo lief uit. Het is heerlijk dat ze naar school kunnen gaan. Je hebt zeker nog geen goed gezin voor hen gevonden? Ik vind je wel een kanjer hoor met dat verhaal over het slapen in dat vieze hotel. Ik geloof niet dat ik het zou kunnen. Maar ja je moet wel natuurlijk. Meisie sterkte met je prachtige maar ook moeilijke werk. God's zegen in alles. Heel veel liefs en een knuffel vanmij, Han -
15 Februari 2014 - 21:45
Moeder.:
Lieve Anneke.
We hebben het maar druk met elkaardeze week.Het is goed dat we allles mar niet weteen wat jij daar uitspookt.Naar een bruiloft in de rimboe,slapen in een vies hotel,putje plassen in het donkere bos.
Boodschappen doen zonder portemonné en ga maar door.
Vroeger was je nog wel eens bang,maar dat is echt wel over.Fijn dat zo goed gaat Ank
Hier gaat alles ook aardig.Maar dat heb ik van de week al verteld.
We wensen je een goede zondag.Gods zegen over je werk,en we verlangen weer naar je.
Liefs pa en ma. -
16 Februari 2014 - 14:04
Sandra:
Wauw geweldig An, ja God is goed. Kijk heb je tochjejurk aan, heel erg leuk en ik denk dat de mensen het enorm leuk vonden. Hieralles gewoon zijn gangetje ... Liefs. San -
18 Februari 2014 - 12:27
Juanita En Co:
Hallo Anneke
Fantastische verhalen. We denken vaak aan jullie daar in Kampala. Super ook dat de meisjes naar Smarties kunnen, het houdt ze bezig en ze zullen veel leren. Wat zullen ze genieten! Geef je ze een dikke knuffel van auntie?
Geniet van elke dag en we kijken uit naar meer nieuws.
Johan,Juanita, Alima en José Chameleon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
